مرتضی ضامنی؛ سینا رزاقی اصل؛ الهام پور مهابادیان
چکیده
امروزه با عنایت به توسعه شهرنشینی و نیاز به اسکان نیروی کار، احداث شهرک های مسکونی پایدار اجتناب ناپذیر است. یکی از ابعاد پایداری، پایداری اجتماعی میباشد واز آنجایی که تحقق پایداری اجتماعی بدون توجه ...
بیشتر
امروزه با عنایت به توسعه شهرنشینی و نیاز به اسکان نیروی کار، احداث شهرک های مسکونی پایدار اجتناب ناپذیر است. یکی از ابعاد پایداری، پایداری اجتماعی میباشد واز آنجایی که تحقق پایداری اجتماعی بدون توجه به مولفه های سرمایه اجتماعی مقدور نمیباشد لذا شناخت نمونههای موجود و مقایسه تطبیقی آنها به منظور تبیین تحقق مولفههای سرمایه اجتماعی از اهمیت بسزایی برخوردار است. این مقاله بر آن است که مولفههای سرمایه اجتماعی در مناطق مسکونی بریم و بوارده آبادان را مورد ارزیابی تطبیقی قرار دهد. در صورت انجام این پژوهش ضمن مقایسه تطبیقی مولفههای سرمایه اجتماعی در این دو محله موفق، موانع دستیابی به پایداری اجتماعی از دریچه تحقق سرمایه اجتماعی مورد بررسی قرارمیگیرد تا از این رهگذر، توجه تصمیم گیران را به بازخورد احداث شهرکهای مسکونی جدید جلب نماید. روش تحقیق این پژوهش توصیفی تحلیلی و نحوه جمعآوری دادهها کتابخانهای و میدانی میباشد. نتایج این پژوهش نشان میدهد که در منطقه بریم فقط متغیر احساس تعلق اجتماعی و در منطقه بوارده متغیرهای احساس تعلق اجتماعی و اعتماد نهادی در وضعیت مطلوبی قرار دارند و در سایر متغیرها نظیر مشارکت وضعیت دو منطقه نامطلوب است. همچنین در سه متغیر « اعتماد بین شخصی»، « اعتماد نهادی» و « احساس تعلق اجتماعی» محله بوارده وضعیت بهتری نسبت به منطقه بریم دارد. این نتایج مشخص میکند که منطقهبندی محلات و تفکیک ساکنان براساس رتبه سازمانی میتواند تاثیرات سویی در افزایش تعاملات و مشارکت اجتماعی داشته باشد.