محمدحسن خادم زاده؛ حمیده چوبک؛ رویا خرمی
چکیده
موزهها و محوطههای تاریخی از آن جهت که ارتباط مخاطب را با گذشته برقرار میکنند، برای مردم جذابیت ویژهای دارند، در این میان، بازدید از محوطههای تاریخی بدلیل قرارگیری در بطن اثر و زمینههای شکلگیری ...
بیشتر
موزهها و محوطههای تاریخی از آن جهت که ارتباط مخاطب را با گذشته برقرار میکنند، برای مردم جذابیت ویژهای دارند، در این میان، بازدید از محوطههای تاریخی بدلیل قرارگیری در بطن اثر و زمینههای شکلگیری آن، برای مخاطب از اهمیت بیشتری برخوردار است اما ضرورتهای حفاظت از آثار، اعم از ملموس، ناملموس و طبیعی، درکنار تلاش برای ادامه حیات محوطه، دغدغه فکری مدیران آنها است. بهمنظور نیل به هدف پژوهش، که تلاش برای شناسایی تطابق و یا عدم تطابقِ ضرورتها و مولفههای پارک باستانشناسی در محوطههای تاریخی میباشد، پاسخ به این سوالات الزامیست. مولفههای اصلی در ایجاد پارک باستانشناسی کدامند؟ و چه ضرورتهایی بر ایجاد پارک باستانشناسی در محوطههای تاریخی دارای مولفههای مربوطه تاکید دارند؟ این تحقیق در ابتدا با رویکرد کیفی براساس مطالعات کتابخانهای به تعریف و تشریح دیدگاههای نظریهپردازان و منشورها و کنوانسیونهای ملی و بینالمللی در زمینه موزه، محوطههای تاریخی و پارک باستانشناسی و ویژگیهای هرکدام پرداخته، سپس کوشش نموده با راهبرد استدلال منطقی با تکیه بر مباحث بنیانی به پاسخ سوالات بپردازد. در نتیجه در صورتیکه یک محوطه تاریخی شرایط و مولفههای لازم برای تبدیل به پارک باستانشناسی در منطقه را دارا باشد، با مدیریت یکپارچه در قالب پارک باستانشناسی، میتواند موجبات حفاظت پایدار محوطه تاریخی و توسعه پایدار جوامع محلیِ حاضر در منطقه را فراهم آورد. این مولفهها را میتوان به مولفههای ایجابی شامل میراث ملموس، ناملموس و طبیعی، و مولفههای توسعهای که عبارتند از تاسیسات و تجهیزات، خدمات، نیروی انسانی، اجتماعی، امنیت و ایمنی دستهبندی کرد مولفههای ایجابی، ایجاد پارک باستانشناسی را ممکن میکنند و مولفههای توسعهای شرایط را برای ادامه حیات آن مهیا مینمایند.