محمد جلیلی؛ علیرضا عینی فر؛ رامین مدنی؛ بروس جاد
چکیده
از چهار دهه پیش تاکنون، ظهور و گسترش محله‌های مسکونی برنامه‌ریزی شده با محدوده‌های سخت و قابل کنترل، به نام محله‌های محصور، توجه نظریه‌پردازان و پژوهشگران حوزه‌های مختلف را به خود جلب کرده است. رشد ...
بیشتر
از چهار دهه پیش تاکنون، ظهور و گسترش محله‌های مسکونی برنامه‌ریزی شده با محدوده‌های سخت و قابل کنترل، به نام محله‌های محصور، توجه نظریه‌پردازان و پژوهشگران حوزه‌های مختلف را به خود جلب کرده است. رشد روزافزون محله‌های محصور، شکل جدیدی از سکونت را نشان میدهد و موجب انجام پژوهشهای فراوانی در مورد چرایی و چگونگی پیدایش و گسترش آنها شده است. علیرغم گسترش مسکنسازی محصور از دهه 1340 شمسی در ایران، مطالعات بسیار اندکی درباره آنها انجام شده است. مقاله حاضر با هدف انجام یک مرورِ تحلیلی بر روی تئوریها و نتایج پژوهشهای تجربی انجام شده، درصدد بازنگری و تحلیل تعاریف، گونه‌ها و دلایل گسترش محله‌های محصور و پیامدهای مثبت و منفی آنهاست. نتایج این پژوهش میتواند به طراحان و سیاستگذاران حوزه مسکن کمک کند تا ضمن بازشناسی محله‌های محصور به عنوان یک گونه جدید از مسکنسازی، از میزان پیامدهای منفی آنها کاسته و بر پیامدهای مثبت آنها بیافزایند.
