محمدحامد موسوی
چکیده
برگردان فعالیتی است درون زبانی و میان فرهنگی، که به شرح و تفسیر جهان و پدیدههای آن میپردازد. برگردان در اینجا حوزهای مطالعاتی است که جزئیات مبادلات فرهنگی بین مکانها را مورد بررسی قرار ...
بیشتر
برگردان فعالیتی است درون زبانی و میان فرهنگی، که به شرح و تفسیر جهان و پدیدههای آن میپردازد. برگردان در اینجا حوزهای مطالعاتی است که جزئیات مبادلات فرهنگی بین مکانها را مورد بررسی قرار میدهد و به بحث در مورد اثرات خارجی/ بیرونی بر یک مکان معین میپردازد. این پژوهش در بخش مبانی نظری تعاریف مفهوم برگردان در معماری، جمعبندی شد. سپس روشهای برگردان در معماری مسکونی ایران و ترکیه مورد واکاوی قرارگرفت. روش به کار گرفته شده در بخش اول پژوهش، روش تحقیق بازنگری پژوهش است که زیر مجموعه روش تحقیق فراتحلیل بازنگری پژوهش است. در بخش دوم از روش تحقیق کیفی و تحلیل محتوا جهت شناسایی روشهای برگردان در معماری مسکونی ایران و ترکیه استفاده شد. نتایج پژوهش نشان میدهد، معماران مدرن در ایران و ترکیه از طریق روشهای برگردان، مفاهیم نو را به مفاهیم سنتی و یا برعکس، بطوری که موجب دگرگونی یا نو شدن مجدد این مفاهیم میشدند، تغییر میدادند. عمدتاً رویکرد تولید یک سنت جدید در معماری مسکونی مبتنی بر برگردان مدرنیسم در غرب، از طریق شیوههایی چون همسانسازی فضایی، انطباق با بافت شهری و بیگانگی در محیط شهری است؛ که بسته به زمینه فرهنگی و میزان تغییر، گاهاً معماری مسکونی دوره پهلوی و جمهوری اول را یک گام به سمت همگن شدن تحت یک قدرت هژمونیک متمایل میکند.