نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• مجتبی پوراحمدی ¹
• رضا صدیقی ²

¹ استادیار، گروه معماری، دانشکده معماری و هنر، دانشگاه گیلان

² دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، گروه معماری، دانشکده معماری و هنر، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

چکیده

امروزه به دلایل مختلف غالباً مساحت اندک و نامناسبی از مسکن آپارتمانی در ایران و از جمله شهر رشت به فضاهای نیمه‌باز خصوصی اختصاص می‌یابد که این امر منجر به کاهش محسوس استفاده‌پذیری این فضاها می‌گردد. پژوهش حاضر تلاش می‌نماید تا نقش ضوابط ساختمانی را در زمینه بهبود استفاده‌پذیری این فضاها بررسی نماید. در این پژوهش، در گام نخست با رجوع به تجربیات بین المللی، ضوابط ساختمانی مربوط به ابعاد حداقلی بالکن‌ در انگلستان، استرالیا، سنگاپور، ژاپن، دوبی، لوکزامبورگ و هلند مورد مطالعه تحلیلی قرار می‌گیرد. سپس مروری بر ضوابط ساختمانی مرتبط در نظام کنترل ساختمانی فعلی ایران و به طور خاص شهر رشت انجام می‌گردد. در ادامه بر اساس استدلال منطقی تلاش می‌شود تا تعریفی برای «تراس حداقلی استفاده‌پذیر» برای این شهر ارائه و مساحت و ابعاد الزامی آن محاسبه شود. سپس، تلاش می‌شود تا تصویری از وضع موجود طراحی فضاهای نیمه‌باز خصوصی در مسکن آپارتمانی متداول شهر رشت در مقایسه با ضابطه پیشنهادی در پژوهش حاضر ترسیم گردد. جهت انجام این کار به نقشه‌های مسکن آپارتمانی تایید شده توسط واحد کنترل نقشه سازمان نظام مهندسی ساختمان شهر رشت مراجعه گردید و کلیه نقشه‌های مسکن آپارتمانی سه طبقه به بالا که در بازه زمانی بهمن 1399 تا فروردین 1400 در این سازمان تایید شده بودند، شامل 340 واحد آپارتمان با مجموع 401 بالکن، به عنوان نمونه بررسی شدند. بررسی اخیر حاکی از آن بوده است که اولاً درصد اندکی از تراس‌های فعلی که در مسکن آپارتمانی در شهر رشت طراحی می‌شوند (17%)، ضابطه پیشنهادی را رعایت می‌کنند، لذا از نظر استفاده‌پذیری وضعیت نامطلوبی دارند. ثانیاً، درصورتی که ضابطه ابعاد و مساحت حداقلی برای تراس‌ها صرف‌نظر از تعداد اتاق خواب‌های واحد مسکونی در قالب یک تراس حداقلی دونفره تدوین گردد، چشم انداز نسبتاً بهتری از نظر قابلیت اجرایی خواهد داشت. مقاله با بحث و پیشنهادهای پایانی به اتمام می‌رسد.

کلیدواژه‌ها

• ضوابط ساختمانی
• فضاهای نیمه‌باز خصوصی
• مسکن آپارتمانی
• استفاده‌پذیری فضایی
• سازمان نظام مهندسی ساختمان
• رشت

موضوعات

• معماری

عنوان مقاله [English]

A regulation for the minimum dimensions of balconies in apartment housing in Rasht according to space usability

نویسندگان [English]

• Mojtaba Pour Ahmadi ¹
• Reza Sedighi ²

¹ Assistant Professor, Department of Architecture, Faculty of Architecture and Art, University of Guilan. Rasht, Iran.

² MA. Student, Department of Architecture, Faculty of Architecture and Art, University of Guilan. Rasht, Iran

چکیده [English]

Today, for various reasons, often a small and unsuitable area of apartment housing in Iran is allocated to private semi-open spaces which leads to a significant reduction in the usability of these spaces. The result is that the potential of the space to accommodate the daily presence and use by the residents is almost lost. The present study tries to look at this issue specifically from the perspective of the building control system and to consider the role of building regulations to ensure the minimum acceptable usability of these spaces. In this research, in the first step, a number of international examples of building codes related to the minimum dimensions of balconies in a number of developed countries of the world are studied and an attempt is made to identify the logic of calculating these values. In the second step, a review of building codes related to the minimum dimensions and area of semi-open private spaces in the current building control system of Iran and specifically the city of Rasht is performed. In the following, an attempt is made to provide a definition of the "usable minimal balcony" for the city of Rasht and to calculate its required area and dimensions. In the next step, an attempt is made to make a comparison between the minimal balcony defined in the present study and the existing balconies in Rasht. In order to do this, the apartment housing plans approved by the plans control department of the Iran Construction Engineering Organization (IRCEO) of Rasht City in the period of three months from February 2016 to April 1400 were examined. It consists 340 apartment units with a total of 401 balconies. The paper concludes with a final analysis and recommendations.

کلیدواژه‌ها [English]

• Building Regulations
• Private Semi-Open Spaces
• Apartment Housing
• Space Usability
• Iran Construction Engineering Organization
• Rasht